Ochotnicze Hufce Pracy zostały powołane do życia 13 czerwca 1958 roku. Główne zadania, jakie przed nimi wówczas postawiono to: niesienie pomocy w rozwijaniu gospodarki oraz stwarzanie młodzieży warunków do zdobywania zawodu.
W 1958 roku powstało pięć hufców – cztery działały na terenie Bieszczad pomagając przy budowie linii kolejki wąskotorowej Rzepedź – Moczarne, a jeden, pierwszy stacjonarny hufiec pracy, pomagał w rozbudowie Zakładów Chemicznych w Oświęcimiu. Jako następne powstawały hufce w Zgorzelcu, Turoszowie i Bogatyni, Rudzie Śląskiej, Sosnowcu, Jastrzębiu- Zdroju, Chorzowie, Jaworznie, Poznaniu, Zabrzu-Makoszowych, Bielsko-Białej i Kędzierzynie.Początek działalności OHP na Pomorzu Zachodnim datuje się na 15 maja 1959 roku, kiedy to 366 junaków rozpoczyna pracę w szczecińskim przedsiębiorstwie budowlanym.W województwie zachodniopomorskim funkcjonuje obecnie 18 jednostek organizacyjnych, w tym:
W 1958 roku powstało pięć hufców – cztery działały na terenie Bieszczad pomagając przy budowie linii kolejki wąskotorowej Rzepedź – Moczarne, a jeden, pierwszy stacjonarny hufiec pracy, pomagał w rozbudowie Zakładów Chemicznych w Oświęcimiu. Jako następne powstawały hufce w Zgorzelcu, Turoszowie i Bogatyni, Rudzie Śląskiej, Sosnowcu, Jastrzębiu- Zdroju, Chorzowie, Jaworznie, Poznaniu, Zabrzu-Makoszowych, Bielsko-Białej i Kędzierzynie.Początek działalności OHP na Pomorzu Zachodnim datuje się na 15 maja 1959 roku, kiedy to 366 junaków rozpoczyna pracę w szczecińskim przedsiębiorstwie budowlanym.W województwie zachodniopomorskim funkcjonuje obecnie 18 jednostek organizacyjnych, w tym:
- 2 Centra Edukacji i Pracy Młodzieży;
- 3 Ośrodki Szkolenia i Wychowania;
- 9 dochodzących Hufców Pracy;
- 2 Rejonowe Ośrodki Szkolenia Zawodowego Młodzieży.
Wśród zadań, jakie stoją przed OHP, wymienia się m.in.:
- zapobieganie degradacji kulturowej tysięcy młodych dziewcząt i chłopców poprzez umożliwienie im zdobycia kwalifikacji zawodowych,
- planowanie i organizację środowisk wychowawczych poprzez tworzenie centrów kształcenia i wychowania, ośrodków szkolenia i wychowania, hufców środowiskowych, młodzieżowych biur pracy oraz klubów pracy. W tych ośrodkach sprawowana jest opieka, podejmowane są także działania z zakresu profilaktyki i resocjalizacji uczestników OHP, jak również młodzieży pozostającej poza strukturami hufców,
- organizację kursów i szkoleń zawodowych dostosowanych do potrzeb rynku pracy,
- organizację poradnictwa zawodowego, pośrednictwa pracy, oraz krótkoterminowego zatrudnienia uczniów szkół ponadpodstawowych i studentów.
Podmiotem działań OHP są trzy grupy młodzieży: pierwsza, wywodząca się z rodzin dysfunkcjonalnych, niedostosowanych społecznie lub patologicznych, dla której OHP jest szansą na otrzymanie wykształcenia i zawodu; druga grupa to absolwenci szkół ponadpodstawowych, posiadający kwalifikacje zawodowe, jednakże zagrożeni bezrobociem; trzecią grupę stanowi młodzież ucząca się, która w czasie wolnym od nauki pragnie podjąć pracę zarobkową.
Ochotnicze Hufce Pracy, chcąc sprostać zadaniom z zakresu aktywizacji młodych ludzi na rynku pracy, kładą szczególny nacisk na wspomaganie indywidualnego rozwoju jednostki i rozwój przydatności do zatrudnienia poprzez:
- walkę ze zjawiskiem marginalizacji tzw. wykluczeniem społecznym,
- rozwój mobilności i elastyczności,
- upowszechnienie idei doradztwa, poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej, · podniesienie roli i znaczenia pośrednictwa pracy jako formy wspomagającej zatrudnienie,
- rozwój zdolności niezbędnych do aktywności ekonomicznej,
- upowszechnienie idei uczenia się przez całe życie, · rozwój systemu szkoleń, kształcenia i doskonalenia,
- prowadzenie aktywnych programów rynku pracy dla młodzieży uczącej się, bezrobotnej i absolwentów,
- umożliwienie wychowankom uzupełnienia wykształcenia i zdobycia zawodu, tak aby mogli rozwijać swe talenty i decydować o życiu zawodowym i osobistym.